Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.
Naar overzicht van alle forums
Denkend aan Drenthe
zie ik brede hunebedden
traag op oneindig
laagland staan,
rijen ondenkhaar
ijle dennenbomen
als hooge pluimen
aan den einder gaan;
en in de geweldige
ruimte verzonken
de boerderijen
verspreid over de hei,
bossen, dorpen,
plaggenhutten,
kerken en eiken
in een groots verband.
de lucht hangt er laag
en de zon wordt er langzaam
in grijze veelkleurige
dampen gesmoord,
en op alle brinken
wordt de stem van het veen
met zijn eeuwige bruine bonen
gevreesd en gehoord.
Morgenochtend ga ik Bart Marsman direct nomineren voor de Wapserveense literatuurprijs 2004!
En dan zijn er nog mensen die durven te zeggen dat Drenthe geen rijke literaire historie kent! 
Ik meen te mogen zeggen dat Bart Marsman deze aantijging geheel geloochenstraft heeft!
Dr. B. van der Plag
historicus met als specialisatie Drenthe
tevens statenlid voor de Onafhankelijke Partij Drenthe (OPD)
Bart Marsman is een hedendaags Drenths poëet. Afkomstig uit het gehucht Eesergroen (ligt in de buurt van Eeserveen en Westdorp) maar op latere leeftijd verhuist naar Valthe (in de omgeving van Odoorn) heeft de in 1955 of 1956 geboren (toentertijd was de bevolkingsadministratie in Drenthe nog van dat niveau dat het juiste geboortejaar van Bart Marsman niet meer is vast te stellen) Bart Marsman zich ontwikkelt tot een van de meest vooraanstaande hedendaagse Drenthse dichters en romanciers (Bart Marsman schreef o.a. de novelle “It Hûnbet”).
Grote inspiratiebron voor B. Marsman was de “Shakespeare” van Drenthe Anne de Vries met zijn Drenthse “Hamlet” “Bartje”.
Overeenkomstig de beroemde zin uit Hamlet “To be or not to be” kan het “Ik bid niet voor brûne bôn” uit “Bartje” worden beschouwd, een zin met een diepzinnige betekenis die van niet te onderschatten weergaloos belang is gebleken voor de contemporaine Drenthse literatuur.
Deze beroemde zin beïnvloedt reeds generaties Drenthse literatoren en ook B. Marsman heeft zich daaraan niet kunnen onttrekken, niet wÃÂllen onttrekken toen hij na in zijn adolescentie zich heftig te hebben afgezet tegen zijn Drenthse roots en een tijdlang in het “Wilde Westen” (de Randstad) te hebben doorgebracht zich weer bewust werd van zijn Drenthse wortels en zich daarna onstuimig stortte op de roman “Bartje” van Anne de Vries.
Een belangrijke rol in de herontdekking van zijn Drenthse vezels heeft de hier op het prikbord reeds veelvuldig aanwezige Relus ter B. vervuld die toentertijd dikwijls in het “Wilde Westen” te vinden was en daar toevallig in contact kwam met Bart Marsman (of was het geen toeval?).
B. Marsman heeft zich na zijn terugkeer op het Drenthse platteland (dat is dus eigenlijk heel Drenthe) ontpopt als de leidende figuur in de Drenths-literaire vernieuwingsbeweging wat is gaan heten “De Drenthse Klas” waar bekende Drenthenaren als Wiebo van Uffelte, Klaas Feenderman en Tjeerd Plaggenbon deel van uitmaken.
Het gedicht “Denkend aan Drenthe” (1997) waarbij Bart Marsman ook in geringe mate is beïnvloed door een ver familielid van hem (H. Marsman) mag wel tot het toppunt uit het oeuvre van B. Marsman worden gerekend.
Misschien leuk om te weten dat naast zijn dichterschap en romanschrijverij Bart Marsman op part-time basis varkens houdt en bonen (bruine natuurlijk) teelt.
Bart Marsman, een echt Drenth waar wij de komende jaren nog veel van zullen horen!
Excuus voor mijn verlate reactie maar mijn drukke bezigheden elders op de globe namen mij geheel in beslag.
Met grote interesse dit meesterlijke gedicht van Bart Marsman gelezen en ik kan slechts zeggen dat mijn bewondering groeide al naargelang ik vorderde in het in mij in laten werken van de zeggingskracht en de schoonheid van de afzonderlijke verzen.
Dankzij deze formidabele prestatie van Bart Marsman staat Drenthe weer op de “literaire kaart” en heeft Drenthe zich gerevancheerd ten opzichte van diegenen die haar afdeden als achterlijk en afgedaan.
Prof. dr. B. Boonstra, algemeen hoogleraar in het dialect en de leefomgeving van Drenthe aan de universiteit van Tsjang-Kai-Sjek te Taipeh, Taiwan.
Geweldig gedicht, ben er ontroerd van 
Waarom praat er eigenlijk niemand over het gejatte beeld van ons aller Bartje, die bij zijn enkels is afgezaagd??? Ik vind het schande, en daar veranderd geen brune boon wat an.
En de groeten aan prof. Boonstra, die mij afgelopen jaar op een overheerlijk kerstdiner had willen trakteren vanuit Taipeh, helaas zat ik bij de verkeerde mensen aan tafel..Zal wel in het kader van gast aan tafel zijn geweest, dat ze me zo liefdevol opnamen:D
Ik wens alle Drenthenaren een geweldig sfeervolle kerst, en natuurlijk het aller allerbeste voor 2004.
Groetjes Lindy uit Ov.
Hihihi, mooi dit:D:)
Bartje de Webmaster schreef:
>
> Bart Marsman is een hedendaags Drenths poëet. Afkomstig uit
> het gehucht Eesergroen (ligt in de buurt van Eeserveen en
> Westdorp) maar op latere leeftijd verhuist naar Valthe (in de
> omgeving van Odoorn) heeft de in 1955 of 1956 geboren
> (toentertijd was de bevolkingsadministratie in Drenthe nog
> van dat niveau dat het juiste geboortejaar van Bart Marsman
> niet meer is vast te stellen) Bart Marsman zich ontwikkelt
> tot een van de meest vooraanstaande hedendaagse Drenthse
> dichters en romanciers (Bart Marsman schreef o.a. de novelle
> “It Hûnbet”).
> Grote inspiratiebron voor B. Marsman was de “Shakespeare” van
> Drenthe Anne de Vries met zijn Drenthse “Hamlet” “Bartje”.
> Overeenkomstig de beroemde zin uit Hamlet "To be or not to
> be“ kan het ”Ik bid niet voor brûne bôn“ uit ”Bartje" worden
> beschouwd, een zin met een diepzinnige betekenis die van niet
> te onderschatten weergaloos belang is gebleken voor de
> contemporaine Drenthse literatuur.
> Deze beroemde zin beïnvloedt reeds generaties Drenthse
> literatoren en ook B. Marsman heeft zich daaraan niet kunnen
> onttrekken, niet wÃÂllen onttrekken toen hij na in zijn
> adolescentie zich heftig te hebben afgezet tegen zijn
> Drenthse roots en een tijdlang in het “Wilde Westen” (de
> Randstad) te hebben doorgebracht zich weer bewust werd van
> zijn Drenthse wortels en zich daarna onstuimig stortte op de
> roman “Bartje” van Anne de Vries.
> Een belangrijke rol in de herontdekking van zijn Drenthse
> vezels heeft de hier op het prikbord reeds veelvuldig
> aanwezige Relus ter B. vervuld die toentertijd dikwijls in
> het “Wilde Westen” te vinden was en daar toevallig in contact
> kwam met Bart Marsman (of was het geen toeval?).
> B. Marsman heeft zich na zijn terugkeer op het Drenthse
> platteland (dat is dus eigenlijk heel Drenthe) ontpopt als de
> leidende figuur in de Drenths-literaire vernieuwingsbeweging
> wat is gaan heten “De Drenthse Klas” waar bekende
> Drenthenaren als Wiebo van Uffelte, Klaas Feenderman en
> Tjeerd Plaggenbon deel van uitmaken.
> Het gedicht “Denkend aan Drenthe” (1997) waarbij Bart Marsman
> ook in geringe mate is beïnvloed door een ver familielid van
> hem (H. Marsman) mag wel tot het toppunt uit het oeuvre van
> B. Marsman worden gerekend.
> Misschien leuk om te weten dat naast zijn dichterschap en
> romanschrijverij Bart Marsman op part-time basis varkens
> houdt en bonen (bruine natuurlijk) teelt.
> Bart Marsman, een echt Drenth waar wij de komende jaren nog
> veel van zullen horen!
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's